"dla mnie był idealny" - stek z rostbefu - gotowałam komuś...

tytułowy cytat jest odpowiedzią na moje utyskiwania!

kawał mięcha, ukryty w efektownym opakowaniu, okazał się, na szczęście tylko w połowie, żylastą imitacją wołowiny:(

nie robię na blogu ani reklamy, antyreklamy, ani jej "krypto" - ale tym razem Lidl wystawił mnie na całego!

za 18 zeta, bez grosza of course, nie mogłam oczekiwać wołowiny hodowanej specjalnie na steki, ale żeby w jednym worku, aż tak różne krowy!

mój obiad był tani, ale nie cały do bani;)

stek z rostbefu - medium rare i taki jest idealny - mówi KTOŚ:)

obiad dla dwóch osób trzeba przygotować z czterech kawałków mięsa - nie z łakomstwa, a z przezorności;)

2 steki z rostbefu po 240 g każdy( przebrane z wielu)

łyżka klarowanego masłą

marynata:

2 łyżki octu winnego (Ponti)

2 łyżki oliwy z oliwek

1 łyżka zalewy pieprzowej

kilkanaście ziaren zielonego pieprzu w zalewie

świeży rozmaryn - 10 najdłuższych listków;)

roztarłam rozmaryn w moździerzu, dolałam oliwę, ocet, zalewę i dokładnie wymieszałam; w mięso, delikatnie, wcisnęłam ziarenka pieprzu, nie przebijając włókien; steki zamarynowałam rano:)

to jedyne zdjęcie, na którym widać "dwie krowy" razem:) chwilę po tym, jak aparat uchwycił te żyły, zawinęłam talerz w folię spożywczą i zapomniałam... "przechodziły" za oknem;)

godzinę przed smażeniem, przeprosiłam "mleczne panie" i zaprosiłam do kuchni (niech się ogrzeją, "wydojone biedaczki!)

teraz zaczyna się gotowanie na czas!

w niecałą godzinę, zrobiłam cztery warzywne dodatki i najlepszy sos do steków - Bearnaise :)

koktajlowe pomidorki (uwielbiam, więc było dużo)

świeży tymianek

pieczarki (też uwielbiam)

2 duże, czerwone, cebule

50 ml czerwonego, wytrawnego wina

połówka selera z rosołu albo ugotowanego z solą, z powodu steak'a, właśnie;)

łyżka masła

oliwa z oliwek i truflowa (może być orzechowa)

sól

pomidorki skropiłam oliwą, posypałam świeżym tymiankiem i ruszając naczyniem, w przód i w tył, marynowałam, lekko soląc;)

pieczarki obrałam ze skóry - obowiązkowo! - nigdy ich nie myję! na patelnię, na której będą się grillować, wycisnęłam troszeczkę soku z cytryny, troszeczkę, bo wiem, że "wciągną", nogą albo kapeluszem, każdą ilość soku:) obtoczyłam w tej "troszeczce", polałam truflową oliwą, posypałam świeżym tymiankiem i odstawiłam...

cebulę pokroiłam w półksiężyce i smażyłam na oliwie z taką samą ilością soli i cukru; po chwili zaprosiłam wytrawnego i czerwonego towarzysza:) glazurowana cebula do "steka" powinna mieć słodko - winny smak! ODGRZEJĘ ją później;)

seler - jakby to powiedzieć, ten z soboty, ale przechowywałam go w lodówce, podsmażyłam na maśle;)

SOS BEARNAISE  - sos berneński to jedyny i najlepszy, znany mi, "dopalacz" do steka:) 

50 ml białego, wytrawnego wina 

2 łyżki octu winnego - Ponti

1 ząbek czosnku

1 szalotka

pół łyżeczki suszonego estragonu

łodygi z pęczka natki pietruszki

150 g masła

3 żółtka

pieprz cayenne

sos worcestershire

pół łyżeczki cukru

pokrojone, drobno, łodygi pietruszki, czosnek i szalotkę rozgniotłam w moździerzu; zagotowałam wino, ocet, dodałam zawartość moździerza i estragon; kiedy płyn odparował, w połowie, przecisnęłam zawartość przez sito i przestudziłam;

w większym garnku zagotowałam wodę, żeby zmieścić mniejszy, z winnym wywarem, do którego dodałam 3 żółtka; 

no i teraz cała zabawa:) "kąpałam" jaja tak długo, aż wchłonęły całe masło, które dodawałam stopniowo, a sos wyraźnie zgęstniał- trwało to kilkanaście minut - doprawiłam solą, sosem worcestershire, cukrem, pieprzem cayenne...

steki

rozgrzałam, aż zaczęło dymić, klarowane masło, na grillowej patelni; smażyłam steki po 3 minuty z każdej strony... skwierczały, parskały, ale nic to - nie było strachu, że się przypalą, a jak za mocno pryskał tłuszcz (mimo, że porządnie je osuszyłam z marynaty), to przykryłam patelnię siatką z Ikei (gadżet niezbędny w kuchni);po tym czasie wstawiłam steki do piekarnika (w żaroodpornym naczyniu, niczym nie przykryłam); obok piekły się, już od 10 minut pomidorki (200 st na środkowym poziomie); razem piekły się jeszcze 5 minut;

pieczarki

były już na patelni, zamarynowane w soku z cytryny, oliwie truflowej i tymianku... 

teraz wystarczy, na maksymalnym ogniu ( na płycie 9), ugrillować je 5 minut - ten duży ogień, nie pozwoli im puścić soków, i mimo, że to wbrew naturze, to płakać nie będą;)

na ogrzanym talerzu podałam stek z sosem bearnaise, pieczone pomidorki na maślanym selerze, grillowane pieczarki na glazurowanej, czerwonej cebuli...:)

gdyby wół, okazały był, Chateau Petrus, by się napił, a że oszukaną konsystencję miał, Montepulciano dał się nabrać:)